Lentekriebels!

Okee, het is nog eventjes aftellen, maar door het weer van de afgelopen paar dagen zijn bij mij de lentekriebels écht begonnen. We mogen er nog even van genieten, want volgens mij werd het in of na het weekend weer wat bewolkter (al baart die mist me toch best een beetje zorgen...). Toch heeft die krappe week bij mij al een heleboel losgemaakt; namelijk dat mijn magnolia-boom weer in de bloei raakt. En als deze bloem bloeit, verdwijnt mijn winter"depressie" als sneeuw voor de zon.

Nog een kleine week en dan breekt de lente officieel aan voor het Noordelijk halfrond.

Voor dit jaar is dit op 20 maart, om 17:57 uur om precies te zijn.

Ondanks dat de zomer en de herfst mij qua jaargetijde ook erg aanspreken, word ik toch wel het meest opgewekt van de lente. Ik bedoel: alles wordt langzaam aan weer groen, de eerste lentebloemen zoals narcissen en krokusjes komen weer uit de grond gezet en de eerste warme zonnestraaltjes laten zich zien. En natuurlijk is iedereen een stuk opgewekter en dit slaat ook over naar elkaar. Maar natuurlijk is dit niet het enige, want de lente staat ook centraal voor lammetjes op de weilanden en het vrolijke gefluit van vogeltjes.

Ja, ik hou van de lente...

Het pronkstuk in mijn voortuin is een flinke magnoliaboom. Deze boom stond er al in toen ik het huis ruim 2 jaar geleden kocht en vanaf het eerste moment was dit mijn oogappeltje. Ik de tussentijd heb ik 'm wel wat bijgesnoeid, omdat-ie echt te groot werd en er takken tegen de ramen van mijn buren en tegen mijn ramen zwiepten. Toch heb ik 'm niet al te klein gemaakt, want ik kan gewoon niet meer zonder die wit met roze bloemen...

Helaas ben ik niet de enige die weg is van mijn boom, het lijkt af en toe wel een toeristische trekpleister. En nee, hier zit géén sarcasme in en helaas is dit ook niet overdreven. Mensen verdraaien hun nek als ze langs mijn huis lopen, komen in slow-motion achteruit terug gewandeld, mensen zien de boom als dé ontmoetingsplek en ik heb zelfs mensen gehad die ín mijn voortuin gaan staan om foto's te maken. Dat ging me wel een beetje ver, gezien mijn tuin gewoon voorzien is van een hekwerk en het hierdoor netjes wordt gescheiden van het openbare trottoir :-).

Grappig feitje is wel dat mensen vaak niet voor de geest kunnen halen wáár in de straat ik nou precies woon. Het is een vrij doorgaande en lange weg en er staan een heleboel verschillende soorten huizen. Als ik dan aan ze vraag of ze toevallig de magnoliaboom kennen, schijnt iedereen ineens te weten waar ik precies woon, haha! Wat dat betreft is zo'n hotspot dan toch wel weer handig!

Ja, het is een prachtig stukje natuur wat er staat. Maar af en toe word ik wel helemaal gek van de mensen die in de lente als hoopjes rondom de boom lijken te verzamelen...

Ach... Gelukkig bloeit de boom in het voorjaar en laat ik nou net in het voorjaar van mijn kwarrige buien af komen :P ...

Naast de bloeiende magnolia staan ook de vrolijk fluitende vogeltjes hoog op mijn lijstje waar ik de lentekriebels van krijg. Daar bedoel ik natuurlijk geen schreeuwende koeien mee, maar het lieve gefluit van musjes en zo, zo lekker in de ochtend. Vind dat héérlijk wakker worden.

Dit waren mijn twee toppers waardoor bij mij alles gaat kriebelen en ik niet meer kan wachten tot de lente daadwerkelijk aanbreekt. Nog 6 dagen...

Waarvan krijg jij de lentekriebels? X

PS. Ja, de foto's zijn van dus van de boom die in mijn voortuin staat ;-). Plaatje he?