Lush Handy Gurugu

Dewattes? Handy Gurugu dus... Al lange tijd geleden heb ik eens een post gemaakt waar ik mijn favoriete handcrèmes benoemde. Ondertussen zijn dit nog steeds dezelfde, al heeft Lush Gurugu mijn voormalige nummer één, Koh Hand Nourisher, van de troon gestoten. Niet qua gebruik, want nog steeds vind ik de Koh echt ontzettend fijn, maar voornamelijk door de prijs. Ik gebruikte 'm vaak en daardoor werd het echt een dure aankoop.

Lush Gurugu is echter ook een fantastische crème en vandaag wil ik deze eens wat uitgebreider aan jullie laten zien.

Ik heb weleens vaker een post over producten van Lush geschreven en de conclusie is eigenlijk vrij simpel: Lush is mijn merkje niet. De douche- en badproducten vind ik heerlijk (ik heb áltijd minimaal één Comforter en één Blue Skies op de badrand liggen) en erg fijn, maar voornamelijk de gezichtsproducten lijken averechts te werken bij me. Ook is de geur in zo'n filiaal zó ontzettend overheersend, dat ik niet vaak een winkel binnen ga, omdat ik er hoofdpijn van krijg. Maar alle geuren apart zijn toch eigenlijk allemaal wel superlekker!

Maar ik zou Handy Gurugu bespreken. De crème komt in een plastic potje waar een schroefdeksel op zit. Dezelfde als waar de bekende verse maskers inzitten, alleen is dit potje groter. Dit eerste punt vind ik meteen al een nadeel, omdat ik een pot niet hygiënisch vind. Ik bedoel... Je zit lekker te werken, met je vingers op een toetsenbord waar je collega's net na hun lunch ook even op tikken als jij aan het lunchen bent en met diezelfde vingers als waar je mee typt, graai je even lekker in een pot om er crème uit te pakken. Bij uitstek geschikt om bacteriën te kweken natuurlijk!

Maar goed, je zou natuurlijk ook gewoon wat product eruit kunnen halen met een lepeltje of spateltje en dan heb je daar geen last van. Al heeft de ervaring mij geleerd dat je gewoon niet altijd in de gelegenheid bent om een lepeltje of spateltje te pakken, waardoor je toch gewoon met je vingers in die pot gaat. Maar... Ik vind de crème toch fijn genoeg om hier doorheen te kijken!

Zoals je kunt zien, is het een lekkere rijke crème. Daar hou ik van, omdat de meeste luchtige crèmes niet krachtig genoeg zijn om mijn handen soepel te maken en vooral te houden. Het wordt gemaakt van verschillende soorten boters, zoals shea butter en pompoenzaadboter, maar ook pindaboter, amandelboter en cashewboter zie ik in de ingrediëntenlijst voorbij komen. Natuurlijk bevat de crème ook een flinke dosis glycerine. Buiten deze ingrediënten zitten er ook een aantal voedende oliën in en bevat het Cetearyl Alcohol. Dit is een vette alcohol, dus deze droogt je handen niet uit. Voor de mensen die géén parabenen (willen) gebruiken: sla deze dan even over, want Lush gebruikt parabenen (methyl en propyl).

De geur wordt door Lush omschreven als roos met vanille, maar daar ben ik het ab-so-luut niet mee eens. Sterker nog: ik gebruik nóóit rozengeuren omdat dat op mijn huid mij transformeert naar de geur die in bejaardentehuizen rondhangt. Werkelijkwaar. Ik vind de geur van Handy Gurugu vooral aards en zeer kruidig. Wanneer ik smeer, waan ik me meteen terug in de Spa in Zuid Afrika...

Een pot bevat 100 gram, kost €13,70 en is te koop bij de filialen van Lush, maar ook online via lush.nl of lush.co.uk. Via de Engelse site zijn de producten iets goedkoper, maar hou er wel rekening mee dat je wel wat meer aan verzendkosten betaalt. Het loont dus vooral als je een grotere bestelling doet of samen met iemand anders bestelt. Ik kocht deze verpakking in Engeland in een filiaal, waar ik er 8 pond/ €10,5 voor betaalde.